محرم در فرهنگ اسلامي يک تاريخ زنده، يک انقلاب خونين، يک مظلوميت آشکار و يک مجموعهي از حماسه هاي بي نظير است. محرم ماه خداست. ماه که خون خدا بر زمين ريخت و بهترين بندگان خدا در دست بدترين موجودات زميني به شهادت رسيد. ماه محرم فصل شکفتن لاله هاي مقاومت خونين اسلام است.همان گونه که سرآغاز زوال حاکميت هاي فاسد نيز است. لسلام عليک يا ثار الله و ابن ثاره السلام عيلک يا وارث آدم يا حسين ابن علي ايها الشهيد ايها المظلوم يابن رسول الله. محرم در فرهنگ اسلامي يک تاريخ زنده، يک انقلاب خونين، يک مظلوميت آشکار و يک مجموعهي از حماسه هاي بي نظير است. محرم ماه خداست. ماه که خون خدا بر زمين ريخت و بهترين بندگان خدا در دست بدترين موجودات زميني به شهادت رسيد. ماه محرم فصل شکفتن لاله هاي مقاومت خونين اسلام است.همان گونه که سرآغاز زوال حاکميت هاي فاسد نيز است. محرم تاريخ است اما نه تاريخ عادي و روز مره زندگي، کار، فعاليت، مصرف و معامله، محرم تاريخ يک تحول عميق و يک انقلاب تاريخ ساز است. تاريخ شروع اصلاحات در نظام اجتماعي منحرف شده. و تعليمات فراموش شده اسلام است. يعني تاريخ يک انقلاب مكتبي برعليه فرهنگ منحرف و نظام سياسي فاسدي است که به نام خلافت اسلامي بر اريکه قدرت اسلام تکيه زده بود. اين تاريخ نه متعلق به گذشته که شروع يک نهضت تاريخ ساز است. محرم فصل شروع حماسه هاي عاشورايي است. حماسه هاي که هر ماه را محرم، هر سرزمين را کربلا و هر روز را عاشورا مي کند. محرم تاريخي است که قطبندي جديدي را در جامعه اسلامي ارائه مي کند: 1. حسينيان سينه چاک اسلام و سنت محمدي(ص) و آماده هاي هميشه جانفشاني و شهادت. 2. قساوت دلان دنيا طلب، دين فروشاني که فقط براي حفظ قدرت حيواني و بدست آوردن جيفه دنيايي خويش به جنگ پاک ترين انسان ها رفت و جگر گوشه هاي پيامبرشان را بي رحمانه سر بريدند. گروه سوم نظاره گران صحنه مبارزه حق و باطل اند، کساني که براي حفظ دنياي مادي و جان هاي بي ارزش خود از هرگونه رشادت طلبي در راه خدا و دين خدا به گوشه تنگ دنياي فاني خزيده و دين خود را با مصلحت هاي زود گذر دنياي معاوضه کردند. يعني گوشه نشينان نظاره گر ظلم هاي يزيديان فاسد و تنهايي هاي باعظمت فرزندان پيامبر(ص) بودند. محرم ماه شروع انقلاب ها است. انقلاب ديني و اجتماعي، انقلابي که براي رجعت به اصالت هاي اصيل دين محمدي(ص) برپا شد. انقلاب در باورهاي غلط مردم نسبت به خلافت حاکمان فاسد، بوزينه باز، و شراب خواران هوس باز برمسند قدرت غاصبانه. محرم فصل انقلاب هاي سرخ حسيني است. فصل رويش آلاله هاي خونين دشت هاي هميشه کربلاي جهان. انقلاب عاشورا ترميدور ندارد. زيرا در يک چرخش تاريخي خودش، بستر رويش انقلاب هاي هميشه خونين ديگر است. رهبري انقلاب محرم با حسين (ع)جگر گوشه پامبر(ص) است. هرچند يک مجموعه اي از تمام اصناف جامعه در آن حماسه آفريدند؛ پيرمردان (زهير ابن قين و حبيب ابن مظاهر) جوانان( علي اکبر) نوجوانان(قاسم ابن حسن) ميانسالان(عباس ابن علي (ع)) و حتي خردسالترين عضو جامعه محمدي( علي اصغر شش ماهه) انقلابيون فداکار و پيروان رهبر انقلاب در کربلا بودند. دراين انقلاب نقش زنان بسيار برجسته و سرنوشت ساز است. زيرا که زنان رسالت پيامبري اين نقلاب را بردوش دارند. زنان آخرين سنگر هاي دشمن را در مرکز حاکميت ظلم فرومي ريزند.(زينب بنت علي(ع) ) آري بالاخره انقلاب محرم الهامبخش تمام انقلاب هاي عدالت خواهي و اصلاح طلبان دين محمدي(ص) است. محرم تنها انقلابي است که از تمام جوانب پيروز شد. زيرا که جنايت کاران کربلا فراموش شده تاريخ شده اند اما شهداي عاشورا زندگان هميشه الهامبخش تاريخ اند. همان گونه که بيرق سرخ انقلاب کربلا تا ابديت تاريخ، برفراز بلنداي تاريخ بشريت همواره جلوه گرا است. (بيرق سرخ کربلا بر فراز قبر حسين(ع). ماه محرم در هر سال مراسم پيروزي انقلاب کربلا است. يادآوري هاي پيروزي انقلاب محرم درقالب برنامه ساده و خاص خودش( ياد آوري حماسه ها و گريه برشهيدان) زينت بخش هر سال و ماه ماست. اين ياد آوري هاي سالانه، الهام گيري مداوم ما از انقلاب کربلا است. همان گونه که احياء کننده هميشگي سنت انقلابي اسلام اصيل نيز به حساب مي آيد. محرم فصل مظلوميت ها و ناله هاي بي مانند بشريت است. مظلوميت هاي کساني که فرزندان و جگر گوشه هاي پيامبر(ص) بودند اما توسط امت دنيا پرست و مدعيان دروغين مسلماني به شهادت رسيدند. ابعاد مظلوميت انقلابيون عاشورا عمق بي نظير دارد. در مرام ومسلک کدام دين و ملت، زن ها و اطفال بي گناه از آشاميدن آب محروم ميشود؟ در منطق کيست که يک طفل شش ماهه بجاي آب، گلويش با گلوله دريده ميشود؟ بعد از شهادت بر بدن هاي مردان اسب تاخته ميشود. و از دفن اجساد شهدا ممانعت به عمل مي آيد. آيا مظلوميت بيش از اين را در تاريخ مي توان سراغ گرفت؟ آنهم توسط جنايت کاراني که به نام خلافت اسلامي دست به جنايت زدند. حاکمان فاسدي که بر مسند خلافت پيامبر(ص) تکيه زدند ولي فرزندان پيامبر(ص) خود را قطعه قطعه کردند. و انواع توهين ها و بيحرمتي ها را بر آل رسول الله (ص) روا داشتند. محرم فصل خلق حماسه ها است. حماسه هاي بي نظير از فداکاري ها و رشادت ها، حماسه عاشورا بي نظير است زيرا در هيچ مبارزه اي فرزند خرد سال به مبارزه دشمن نمي آيد. هيچ سربازي نمي تواند مدعي باشد که مرگ در نظر او از عسل شيرين تر است( قاسم ابن حسن) هيچ انقلابي نمي توان يافت که سربازان رهبر بگويد: اي کاش هزاران جان داشتيم تا در راه تو فدا مي کرديم. کدام انقلاب و مبارزه را مي توان يافت که سربازانش بسوي مرگ با رجزخواني و شادماني بروند در حالي که يقين دارند از اين مبارزه جان سالم بدر نمي برند؟ کدام مبارزه تاريخي را مي توان يادآور شد که زنان قهرمان آن بگويند ما در کربلا به جز خوبي و زيبايي نديديم و در برابر کاخ هاي پر ابهت حاکم فاسد بگويد: تو بيچاره شدي و ما سر بلند هستيم؟. آري محرم ماه يک انقلاب الهي و يک مظلوميت محمدي(ص) و حماسه هاي علوي و يک تاريخ بي نظير مبارزه حق وباطل است. نتيجه اين که: پس محرم و عاشورا به ما احتياج ندارد. ما و همه بشريت به عاشورا و تاريخ محرم و گريه هاي کربلا محتاج ترايم. زيرا که ما محتاج حماسه هاي حسيني و ياد آور تاريخ کربلا و گريه کنان مظلوميت بي چاره خويش ايم. بي چارگي ما در دوري از فرهنگ عاشورايي است. فرهنگي که تمام هويت يک مسلمان آزاده است. فرهنگ عاشورايي نياز مداوم زمانه ماست. ما انسان هاي مسلمان اکنون سخت فقيرشده ايم. سخت بي چاره ايم. زيرا ما خود از فرهنگ اصيل خويش گريزان ايم، يک روز به فرهنگ هاي شرق و روز ديگر به فرآورده هاي منحط غرب رو مينماييم در حالي که ما خود داراي سرمايه هاي غني فرهنگي هستيم اما خود را گم کرده و فرهنگ اصيل انساني خويش را فراموش کرده ايم . بر اين مصيبت بايد گريست آنهم به اين دليل که عمق مصيبت ما خود باختگي و خود فراموشي واقعي ماست. درک عميق عاشورا و امام حسين و فرهنگ عاشورايي ممکن نيست مگر اين که بدانيم که : حسين کسيت؟ چه اهدافي داشت؟ چرا و چگونه به کربلا آمد؟ و در روز عاشورا چه گذشت؟ و ...؟ برماست که به اين سئوال ها تامل کنيم و پاسخي بيابيم. انشاء الله. اي رهبر انقلاب کربلا، واي خرسال ترين سرباز انقلاب عاشورايي و اي پيامبر مظلوم انقلاب محرم ! بر ما منت نه، گوشه چشمي به ما فرما و بر شرمندگي ما بيچارگان رحم کنيد. ما را به حال ما گريان کنيد. و شفاعت گر بدبختي هاي ما در پيشگاه خداوندي باشيد زيرا که شما تنها آبرومندان بشريت خود باخته ايد. و ما نسل هاي بشريت سرگردان. السلام علي الحسين وعلي علي ابن الحسين و علي اولاد الحسين و علي اصحاب الحسين و رحمت الله و برکاته